Ο πρόστυχος Νεώτερος...

Σχολιάζει ο Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης Η σημερινή μέρα θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή για τη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστ...

Σχολιάζει ο Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης

Η σημερινή μέρα θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή για τη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία. Θα μπορούσε, υπό άλλες συνθήκες όμως και ενταγμένη σε μια διαφορετική εποχιακή περίοδο κι όχι στα μέσα ενός καυτού καλοκαιριού, όπου ο έλληνας των κρίσεων προσπαθεί σε κάποια παραλία να επιλύσει το σύγχρονο κοινωνικό πρόβλημα της νέας Eποχής του Aνθρωπόκαινου και των παραγώγων της.
Το πανελλαδικό αίτημα για λύση της σιωπής Καραμανλή και οι πολυαναμενόμενες απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που συνόδευσαν την ύστερη εποχή του, σε κάποιο άλλον ελληνικό χρόνο, θα αποτελούσε εκείνο το πολιτικό (και συνακόλουθα δημοσιογραφικό) γεγονός που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως "η συνέντευξη της χρονιάς". Αντ᾽ αυτού, οι εξομολογήσεις του Κ. Καραμανλή τη συγκεκριμένη (πολιτική) περίοδο, εκτός από κακό στη νεοσύστατη κυβέρνηση υπό την αιγίδα του Αντώνη Σαμαρά, βλάπτουν και τον ίδιο (τον Καραμανλή), καίγοντας την τόση αναμονή του κοινού (νεοδημοκρατικού και μη).
Δεν μπορώ να γνωρίζω αν συνέβαλε στην παραχώρηση μιας ιδιότυπου τύπου συνέντευξης, η μπηχτή της Ντόρας Μπακογιάννη στον πρώην πρωθυπουργό, όταν στην ερώτηση "Ντόρα, τι κάνεις" κατά την ημέρα ορκωμοσίας της νέας Βουλής, έλαβε την απάντηση (ενώπιον πολλών τρίτων έκπληκτων): «Αποφάσισα να ακολουθήσω την επιτυχημένη τακτική σου. Να μην μιλάω καθόλου, αποδίδει!".
Επιβεβαίωσε όμως η συνέντευξη αυτή, τις σκέψεις μου που μου γέννησε η όλη μεταπρωθυπουργική στάση του πολιτικού γόνου. Ο λίγος χρόνος ζωής (μέχρι το Σεπτέμβρη) που δίδει στη νέα κυβέρνηση, η κοινοποίηση της εκτίμησης που έχει στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα ("Εγώ τον Τσίπρα τον πάω"), η αθώωση του ΓΑΠ (του αποδίδει ευθύνες μόνο στο ότι δεν συνέβαλε ώστε να βρεθούν λύσεις, όπως π.χ. στην αλλαγή του Συντάγματος με την κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο) και κυρίως, η γνωστοποίηση της άποψης ότι ο Τσίπρας αν ήθελε να γίνει πρωθυπουργός (και συνακόλουθα να κερδίσει τον Σαμαρά) θα μπορούσε να το καταφέρει, αλλά δεν το επιθυμούσε πραγματικά κι έτσι δήλωσε λίγες μέρες πριν τις εκλογές ότι "το ευρώ δεν είναι φετίχ", μου πιστοποιούν ότι ο Κώστας Καραμανλής είναι Μέγας Προβοκάτορας. Τη στιγμή που άρχισε ο Αντώνης Σαμαράς να βλέπει μια... άσπρη (επικοινωνιακά) μέρα, αποφάσισε να μιλήσει ο γνωστός στην οικουμένη με το παρατσούκλι "Bούδας" (που του ᾽δωσαν αμερικανοί αξιωματούχοι με έδρα την Ελλάδα), για να υπογραμμίζει ότι βασικός αντίπαλος πια του πρωθυπουργού δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά ο ίδιος. Υποπτεύομαι ότι όσο πιο ενισχυμένος εμφανίζεται ο μεσσήνιος, τόσο πιο πρόστυχος (στα πλαίσια του πολιτικού παιχνιδιού πάντα) θα γίνεται ο Kαραμανλής ο Νεώτερος, όπως αντιστοίχως έκανε κι ο Παλαιότερος, στηριζόμενος κυρίως στη δεδομένη κοντή μνήμη του διαχρονικού έλληνα, πάνω στην οποία χτίστηκε το σαθρό πολιτικό οικοδόμημα της Μεταπολίτευσης...