GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

ΚΗΦΗΝΕΙΟΝ “Η ωραία Ελλάς”...

Tου Σ αράντου Καργάκου * (κηφηνείον – εκ του κηφήνα –  αρσενική μέλισσα)  Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η αν...

Tου Σαράντου Καργάκου*

(κηφηνείον – εκ του κηφήνα – 
αρσενική μέλισσα) 

Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ. Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η … εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά.
Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ό,τι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για... λόγους ψηφοθηρίας απεδύθησαν σε μια χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία εξέθρεψε και διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων»…παιδιών δηλαδή που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα από τη μούντζα- για καμιά εργασία από αυτές που ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές. Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» που κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών,
βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή που ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής που έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν. Γι’ αυτό τουμπάραμε…
Κάποτε, ακόμη κι από τις στήλες του περιοδικού αυτού, που δεν είναι πολιτικό με την ευτελισμένη έννοια του όρου, έγραφα πως η ανεργία στον τόπον μας είναι επιλεκτική, ότι δουλειές υπάρχουν αλλά ότι δεν υπάρχουν χέρια να τις δουλέψουν. Κι έπρεπε να κατακλυσθεί ο τόπος από 1,5 εκατομμύριο λαθρομετανάστες, για να αποδειχθεί ότι στην Ελλάδα υπήρχε δουλειά πολλή αλλ’ όχι διάθεση για δουλειά. Τα παιδιά -τα μεγάλα θύματα αυτής της ιστορίας- είχαν γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του «White color workers».
Έτσι σήμερα το πιο φτηνό εργατικό και υπαλληλικό δυναμικό είναι οι πτυχιούχοι, που ζητούν εργασία ακόμη και στον ΟΤΕ ως έκτακτοι τηλεφωνητές, προσκομίζοντας στα πιστοποιητικά προσόντων ακόμη και διδακτορικά! Γέμισε ο τόπος πανεπιστήμια, σχολές επί σχολών, επιστημονικούς κλάδους αόριστους, ομιχλώδεις και ασαφείς, απροσδιορίστου αποστολής και χρησιμότητας. Πτυχία-φτερά στον άνεμο σαν τις ελπίδες των γονιών, που πιστεύουν ότι τα παιδιά και μόνον με τα «ντοκτορά» θα βρουν δουλειά.
Έτσι παράγονται επιστήμονες που είναι δεκαθλητές του τίποτα, ικανοί μόνον για το δημόσιο ή για υπάλληλοι κάποιας πολυεθνικής. Παρ’ όλο που γέμισε η χώρα μας τεχνικές σχολές (τι ΤΕΛ, τι ΤΕΙ, τι ΙΕΚ!) οι πιο άτεχνοι νέοι είναι οι νέοι της Ελλάδος. Παίρνουν πτυχίο τεχνικής σχολής και δεν έχουν πιάσει κατσαβίδι οι πιο πολλοί. Δεν ξέρουν να διορθώσουν μια βλάβη στο αυτοκίνητό τους, στο ραδιόφωνο ή στο τηλέφωνό τους. Είναι άχεροι, ουσιαστικά χωρίς χέρια. Τώρα με τα ηλεκτρονικά ξέχασαν να γράφουν, ξέχασαν να διαβάζουν, εκτός φυσικά από «μηνύματα» του αφόρητου «κινητού» τους.
Τούτη η παιδεία, που όχι μόνο παιδεία δεν είναι αλλ’ ούτε καν εκπαίδευση, αφού δεν καλλιεργεί καμμιά δεξιότητα, εκτός από την ραθυμία, την αναβλητικότητα και το φόβο της δουλειάς, όχι μόνο δεν καλλιεργεί τον νέο εσωτερικά αλλά τον πετρώνει δημιουργικά σαν τα παιδιά της Νιόβης. Τα κάνει άχρηστα τα παιδιά για παραγωγική εργασία, γιατί ο θεσμός της παπαγαλίας και η νοοτροπία της ήσσονος προσπάθειας, με το πρόσχημα να μην τα κουράσομε, τους αφαιρεί την αυτενέργεια, την πρωτοβουλία, τη φαντασία και την πρωτοτυπία. Το σχολείο, αντί να μαθαίνει τα παιδιά πως να μαθαίνουν, τα νεκρώνει πνευματικά. Δεν τα μαθαίνει πως να σκέπτονται αλλά με τι να σκέπτονται. Έτσι τα κάνει πτυχιούχους βλάκες. Βάζει όρια στον ορίζοντα της σκέψης και των ενδιαφερόντων. Τα χαμηλοποιεί. Τα κάνει να βλέπουν σαν τα σκαθάρια κοντά, κι όχι να θρώσκουν άνω, να έχουν έφεση για κάτι πιο πέρα, πιο τρανό και πιο μεγάλο.
Το έμβλημα πια του ελληνικού σχολείου δεν είναι η γλαύξ, είναι ο παπαγάλος, ο μαθητής – βλάξ που καταπίνει σελίδες σαν χάπια και που θεωρεί ως σωστό ό,τι γράφει το σχολικό. Και το λεγόμενο «σχολικό» είναι συνήθως αισχρό και ως λόγος και ως περιεχόμενο.
Και τολμώ να λέγω αισχρό, διότι πρωτίστως το «Αναγνωστικό» που πρέπει να είναι ευαγγέλιο πνευματικό ειδικά στο Δημοτικό, αντί να καλλιεργεί την αγάπη για τη δουλειά, καλλιεργεί την απέχθεια. Πού πια, όπως παλιά, ο έρωτας για την αγροτική, τη βουκολική και τη θαλασσινή ζωή; Ο ναύτης δεν είναι πρότυπο ζωής. Πρότυπο ζωής είναι ο «χαρτογιακάς». Όσο κι αν ήσαν κάπως ρομαντικά τα παλιά «Αναγνωστικά», καλλιεργούσαν τον έρωτα για τη δουλειά.
Ακούω πως δεν πάει καλά η οικονομία. Μα πώς να πάει, όταν με τη ναυτιλία που προσφέρει το 5,6% του ΑΕΠ ασχολείται μόνο το 1% των Ελλήνων; (Με τον αγροτικό τομέα που προσφέρει το 6,6% του ΑΕΠ ασχολείται το 14,5% του πληθυσμού). Διερωτώμαι, τι είδους ναυτικός λαός είμαστε, όταν αποστρεφόμαστε τη θάλασσα και στα ελληνικά καράβια κυριαρχούν Φιλιππινέζοι, Αλβανοί και μελαψοί κάθε αποχρώσεως; Το σχολείο καλλιεργεί τον έρωτα για την τεμπελιά, όχι για δουλειά. Τα πανεπιστήμια και οι ποικιλώνυμες σχολές επαυξάνουν τον έρωτα αυτό. Πράγματα που μπορούν να διδαχθούν εντός εξαμήνου – και μάλιστα σε σεμιναριακού τύπου μαθήματα – απαιτούν τετραετία! Βγαίνουν τα παιδιά από τις σχολές και δικαίως ζητούν εργασία με βάση τα «προσόντα» τους, αλλά τέτοιες εργασίες που ζητούν τέτοια προσόντα δεν υπάρχουν. Αν δεν απατώμαι, υπάρχουν δύο σχολές θεατρολογίας – πέρα από τις ιδιωτικές θεατρικές σχολές – που προσφέρουν άνω των 300 πτυχίων το έτος. Που θα βρουν δουλειά τα παιδιά αυτά;
Αν όμως το σχολείο από το Δημοτικό καλλιεργούσε την τόλμη, την αυτενέργεια, βράβευε την πρωτοβουλία, την ανάληψη ευθυνών, την αγάπη για την οποιαδήποτε δουλειά ακόμη και του πλανόδιου γαλατά, θα είχαμε κάνει την Ελλάδα Ελδοράδο, όπως έγινε Ελδοράδο για τους εργατικούς Αλβανούς, Βουλγάρους, Πολωνούς, Γεωργιανούς, Αιγυπτίους αλιείς, Πακιστανούς και Ουκρανούς.
Σήμερα αυτοί είναι η εργατική κι αύριο η επιχειρηματική τάξη της Ελλάδος. Κι οι Έλληνες, αφήνοντας την πατρώα γη στα χέρια των Αλβανών που την δουλεύουν, την πατρώα θάλασσα στα χέρια των Αιγυπτίων που την ψαρεύουν, θα μεταβληθούν σε νομάδες της Ευρώπης ή των ΗΠΑ ή θα τρέχουν για δουλειά στην Αλβανία που ξεπερνά σε νόμιμη και παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα όλες τις χώρες της Βαλκανικής. Γέμισαν τα Τίρανα ουρανοξύστες, κτήρια γιγάντια, κακόγουστα μεν, σύγχρονα δε. Περίπου 100 ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν στην πρωτεύουσα της χώρας των αετών.
Εμείς αφήσαμε αδιαπαιδαγώγητη την εργατική και την αγροτική τάξη. Στην πρώτη περάσαμε σαν ιδεολογία – θεολογία το σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη» και υποχρεώσαμε πλήθος επιχειρήσεις να κλείσουν ή να μεταφερθούν αλλού. Μετά διαφθείραμε τους αγρότες με παροχές χωρίς υποχρεώσεις και τους δημιουργήσαμε νοοτροπία μαχαραγιά. Γέμισε η επαρχία με «Κέντρα Πολιτισμού», όπου «μπαγιαντέρες» κάθε λογής και φυλής άναβαν πούρο με φωτιά πεντοχίλιαρου! Το μπουκάλι με το ουΐσκυ βαπτίστηκε … αγροτικό! Τώρα, όμως, που έρχονται τα «εξ εσπερίας νέφη» χτυπάμε το κεφάλι μας. Και που να φθάσουν τα «εξ Ανατολής» σαν εισέλθει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Θα γίνει η Ελλάς vallis flentium (=κοιλάς κλαυθμώνων) και θα κινείται quasi osculaturium inter flentium et dolorum (=σαν εκκρεμές μεταξύ θλίψεως και οδύνης).
Δεν είμαι υπέρ μιας παιδείας που θα υποτάσσεται στην οικονομία. Θεωρώ ολέθριο να χαράσσεται μια εκπαιδευτική πολιτική με κριτήρια οικονομικής αναγκαιότητας. Θεωρώ ολέθρια όμως και την παιδεία που εθίζει τα παιδιά στην οκνηρία, που τα κουράζει με την παπαγαλία και το βάρος αχρήστων μαθημάτων. Το μεγαλύτερο κεφάλαιο της χώρας είναι τα κεφάλια των παιδιών της. Τούτη η παιδεία αποκεφαλίζει τα παιδιά. Τα κάνει ικανά να μην κάνουν τίποτε. Ακόμη και η αισχρολογία τους περιορίζεται στη λέξη που τα κάνει συνονόματα. Αν τους πεις βρισιά της περασμένης 20ετίας θα νομίσουν ότι μιλάς αρχαία Ελληνικά!
Είναι θλιβερή η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, παρουσίαζε χθες και θα παρουσιάζει κι αύριο η ελληνική κοινωνία: να υπάρχουν άνθρωποι άνω των 65 ετών, άνω των 70 ετών, που, ενώ έχουν συνταξιοδοτηθεί, εργάζονται νυχθημερόν, για να συντηρούν τα παιδιά τους μέχρι να τελειώσουν τις ατελείωτες σπουδές τους, τα παιδιά που λιώνουν τα νιάτα τους στα «κηφηνεία», που πάνε σπίτι τους να κοιμηθούν την ώρα που οι Αλβανοί πάνε για δουλειά, θα μου πείτε, τι δουλειά; Οποιαδήποτε δουλειά, αρκεί να είναι τίμια. Όταν μικροί – ακόμη στο Δημοτικό – μαθαίναμε απέξω τον Τυρταίο (ποιος τολμά σήμερα να διδάξει Τυρταίο;) δεν τον μαθαίναμε για να γίνουμε πολεμοχαρείς αλλά για να νοιώθουμε ντροπή, όταν στην μάχη της ζωής, στην πρώτη γραμμή είναι οι παλαιότεροι, οι «γεραιοί» και οι νέοι κρύβο­νται πίσω από τη σκιά τους. «Αισχρόν γαρ δη τούτο… κείσθαι πρόσθε νέων άνδρα παλαιότερον».
Σήμερα, βέβαια, οι χειρωνακτικές εργασίες ελέγχονται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα από ξένους. Στις οικοδομές μιλούν αλβανικά, στα χωράφια πακιστανικά. Σε λίγο οι χειρωνακτικές επιχειρήσεις θα περάσουν στα χέρια των Κινέζων που κατασκευάζουν ήδη το μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών ειδών που θυμίζουν… Ελλάδα. Ακόμη και τις σημαίες μας στην Κίνα τις φτιάχνουν! Κι εμείς; Εμείς, όπως πάντα, φτιάχνουμε τα τρία κακά της μοίρας μας. «Φτιάχνουμε» τη ζωή μας στην τηλοψία, που δίνει τα μοντέρνα πρότυπα οκνηρίας στη νεολαία, ποθούμε μια χρυσίζουσα ζωή σαν αυτήν που προσφέρει το «γυαλί», αγοράζουμε πολυτελή αυτοκίνητα με δόσεις, κάνουμε διακοπές με «διακοποδάνεια», εορτάζουμε με «εορτοδάνεια» και πεθαίνουμε με «πεθανοδάνεια». Έλεγε ο Φωκίων, που πλήρωσε τέσσερις δραχμές τη δεύτερη δόση του κωνείου που χρειαζόταν για να «απέλθει», πως στην Αθήνα δεν μπορεί ούτε δωρεάν να πεθάνει κανείς. Έπρεπε να ζούσε τώρα…
Λυπάμαι που θα το πω, αλλά πρέπει να το πω: το σχολείο, οι σχολές και τα ΜΜΕ σακάτεψαν και σακατεύουν τη νεολαία, γιατί μιλούν συνεχώς για τα δικαιώματά της – δικαιώματα στην τεμπελιά – και ποτέ για υποχρεώσεις, ποτέ για χρέος, ποτέ για καθήκον. Το καθήκον έγινε άγνωστη λέξη.

* Ο Σαράντος Καργάκος είναι ιστορικός – συγγραφέας

7 σχόλια

  1. Προς τους Εθνοπατέρες; μας…..

    Κυρίες και Κύριοι έχετε καταλάβει ή κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε ότι την στιγμή που οι μισοί και πάνω Έλληνες ζούνε κάτω από το όριο της φτώχειας, την στιγμή που τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν να πληρώσουν συντάξεις κύριες και επικουρικές, φάρμακα, υποχρεώσεις προς προμηθευτές, υποχρεώσεις προς ιδιώτες γιατρούς και κλινικές, η συμπαθής τάξη των Φαρμακοποιών κερδίζει για τις πωλήσεις φαρμάκων προς ασφαλισμένους με κέρδος πάνω από ΤΡΙΑΝΤΑ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟ 30/100 ; Κατά δήλωση του Λοβέρδου 36/100, κατά δήλωση του προέδρου των φαρμακοποιών 26/100, και έτσι πήρα ΤΗΝ ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ!
    Είσαστε στα καλά σας; Από πού και ως που και με ποια λογική πρέπει να έχουν αυτό το κέρδος; Είσαστε μήπως αιχμάλωτοι των φαρμακοποιών; Μήπως τίποτα υψηλά ιστάμενοι αιματορουφήχτρες προστατευόμενοι σας πρέπει κατ’ αυτούς, αλλά και κατά εσάς που τους το επιτρέπετε ακόμη και σε αυτήν την κατάσταση που είμαστε να τρώνε με σαράντα μασέλες;
    Αλλά όπως και να έχει το πράγμα η ΝΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΣΑΣ! ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΑΣΤΕ ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΚΑΙ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ!
    ΟΧΙ ΑΥΤΟΙ! Γι’ αυτό ντροπή και ξανά ντροπή σας εσείς στραγγαλίζετε με τις πράξεις και τις παραλείψεις σας τους Έλληνες, γιατί αν εσείς ήσασταν εντάξει στα καθήκοντα σας δεν θα υπήρχε αυτή η ασυδοσία…
    ΕΣΕΙΣ ΦΩΝΑΖΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΑΣΗ ΣΑΣ ΜΠΕΣΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΑΛΕΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΕΣΤΙΚΑ ΜΗΝ ΔΩΣΤΕ, ΕΣΕΙΣ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η "ωραία" .........Φώφη

    *

    ΓΙΑΤΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ τερατώδους..ΦΩΦΩΣ
    ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ...ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ...;;;
    _____________________________________
    ΤΟ ΜΕΓΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΩΝ...(3,1 ΔΙΣ) ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΟΝ... ΣΥΖΥΓΟ ΤΗΣ και ΤΟΝ ΛΑΛΙΩΤΗ...!!!

    Ήταν το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην Ελλάδα πού δεν είδε καν τα φώτα της δημοσιότητος από τις "Ναυλωμένες Ουκρανέζες" των ΜΜΕ, και ο σύζυγος της Φώφης, με τον Κ.Λαλιώτη και άλλους 13 κατηγορούμενους την γλίτωσαν λόγω...παραγραφής...!!!

    Σέ πρώτο βαθμό το Δικαστήριο τους αθώωσε, όμως ο τότε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γ.Σανιδάς, έκανε αναίρεση της απόφασης και ξαναδικάσθηκαν.

    Οκτώ χρόνια μετά την παραπομπή τους οι Εφέτες εκριναν ότι χρησιμοποιήθει λάθος άρθρο για την παραπομπή, και αντί του 256, έπρεπε να παραπεμθούν με βάση το άρθρο 390.
    Βάση του άρθρου 390, το αδίκημα των κατηγορουμένων ήταν... πλημμέλημα και όχι κακούργημα.

    Έτσι η κατάχρηση των ΠΑΣΟΚ ΚΛΕΜΕΝΩΝ δισεκατομμυρίων....παραγράφηκε...!!!

    Τα ακούτε ;;

    Πλημμέλημα η κατάχρηση των ..(3,1 Δις Ευρώ)..!!

    Και ύστερα γιά να σωθούμε κόβουνε μισθούς-συντάξεις και αυξάνουν την φορολογια και θέλουν οι "εγκληματίες" του Πασοκ και την ψήφο μας...!!!

    Όταν βλέπω αυτή την "γυναίκα"-σίχαμα θυμάμαι...
    AΠΕΙΡΑ ΦΑΓΩΜΕΝΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ
    απο το Κτηματολόγιο
    ΠΟΥ ΤΑ ΞΑΝΑΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΔΙΠΛΑ $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$...

    --------------------
    ΠΑ$$ΟΚ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ;

    ΜΠΑ...
    Ο ΦΑΣΙΣΤΑΡΑΣ
    ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΣ
    ΜΠΕΝΥ-ΜΠΑΚΑ-ΤΣΟΓΛΑΝΑ-ΛΕΡΟΣ
    ήταν πάντα εδω..

    Με τον νόμο αθώωσης των Λαμογιών του πα$$οκ.

    απλώς τώρα τελευταία..
    με τα 2 ευρα γέρων με Αλτσχάϊμερ
    και μαϊμου ψηφοφόρων φάντασμα
    έγινε και
    ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡ ΜΟΥΣΟΥΛΙΝΙ ΠΑ$$ΟΚ.


    >>>>>>>>>
    απο την Κυριακή
    ΜΕ ΤΙΣ ΣΙΔΕΡΟΦΡΑΚΤΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ των ΜΠΑΤΣΟΚ
    Η Ελλάδα απογειώθηκε
    μετά από μόλις 1 βδομάδα Μπένυ!!
    Προχωράμε 1 ώρα στο μέλλον!!!

    και 50 ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ..
    ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ......>>>>>>>>>>>>>>

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΡΧΙΣΑΜΕ.....
    Αυτοκράτορα ΜΠΕΝΥ-ΜΠΑΚΑ-ΤΣΟΓΛΑΝΑ-ΛΕΡΟ..
    βΕΝΙΖΕΛΟΜΟΥΣΟΥΛΙΝΙ ΠΑ$$ΟΚ.
    -------------------------------------------------------

    Η Αννούλα πήρε μαζί της μιση εκατοντάδα συμβούλους.

    Τους πήρε μαζί της στην νέα εποχή για την ίδια στο Ανάπτυξης.
    Οσο αφορά το αλλάξουμε δεν αλλάζουν με τίποτα πάντα ίδιοι θα μείνουν οι πολιτικοί μας.

    Άδειες καρέκλες, κλειστά γραφεία και έρημοι όροφοι είναι η εικόνα που παρουσιάζει το κτίριο του Υπουργείου Παιδείας στο Μαρούσι.

    Όχι επειδή το υπουργείο Παιδείας έπεσε «θύμα» του Μνημονίου.

    Αντιθέτως επειδή ο νέος υπουργός, Γιώργος......Μπαμπινιώτης,
    χρειάζεται μόνον πέντε συμβούλους,
    ενώ η νυν υπουργός Ανάπτυξης και πρώην υπουργός Παιδείας, είχε στη δούλεψή της ...53 !
    --------------------------------------

    Η στρατιά συμβούλων της κυρίας Διαμαντοπούλου μετακινήθηκε στο νέο υπουργείο με αποτέλεσμα το κτίριο του Αμαρουσίου να μείνει στην κυριολεξία άδειο καθώς τα γραφεία Τύπου και των Δημοσίων Σχέσεων, όπου απασχολούνταν οι περισσότεροι συνεργάτες της κυρίας Διαμαντοπούλου είναι «κλειστά» πλέον.

    Στο Ανάπτυξης, από την άλλη, οι 53 σύμβουλοι της υπουργού είναι τόσο απαραίτητοι που μετακινήθηκαν στο σύνολο τους την επόμενη κιόλας μέρα της αλλαγής σκυτάλης στα νέα κτίρια με το ανάλογο κόστος φυσικά για το Δημόσιο καθώς είθισται οι αμοιβές στους ειδικούς συνεργάτες να είναι υψηλές.


    Η Άννα Διαμαντοπούλου στο υπουργείο Παιδείας καταπιάστηκε με όλα τα θέματα και όλα (μα όλα) τα έκανε ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.

    Απύθμενη αλαζονεία, ασχετοσύνη, ρουσφετολογία επικρατούσαν και επικρατούν στο υπουργείο, στο οποίο "βασιλεύουν" ακόμη η ανεγκέφαλη και "ψηφοθηριτζού" Χριστοφιλοπούλου (αυτό είναι το όνομα του άντρα της, το δικό της
    (λέγεται Κάλερ (εβραϊκό)) το αποκρύπτει επιμελώς) και ο σκοτεινός και ιντριγκαδόρος γραμματέας Κουλαϊδής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αλήθεια κ Καργάκο τι τα γράφεις αυτά, ή μάλλον γράφε τα για να μείνουν σαν προφητείες…
    Βλέπεις να ιδρώνει κανένα αυτί. Βλέπεις να καταλαβαίνει κανείς τίποτε;
    Σοφά τα λόγια σου.
    Να δεις τι έχουν δει τα μάτια μου μια και εργάζομαι σε βαριά βιομηχανία, από φοιτητές που έρχονται για πρακτική.
    Ξέρεις πόσες φορές έχω θυμηθεί εκείνο το παλιό κινηματογραφικό έργο με τον «κ. Νομάρχη»!
    Χάος αγαπητέ μου, ΧΑΟΣ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σχετικά με το κείμενο του ΜΕΓΑΛΟΥ κου Καργάκου.
    Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία ζητάει προσωπικό (συνεργάτες) για τη συμπλήρωση στατιστικών δελτίων.
    Πρόκειται να δημιουργθεί ΜΗΤΡΩΟ συνεργατών με αμοιβή, ανάλογα με τον αριθμό των συμπληρωμένων δελτίων.
    Πέρα από τι ΜΑΛΑΚΙΕΣ των ΗΛΙΘΙΩΝ της ΝΔ, ότι πρόκειται για ρουσφέτια!!! όταν ρε μαλάκες γίνεται ΕΥΡΕΩΣ γνωστό στο πανελλήνιο!!!! τι ρουσφέτια μας λέτε???!!
    ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΕΡΓΟΙ ΝΕΟΙ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΑΠΗΝΤΗΣΑΝ: ΑΣΕ ΡΕ ΠΟΥ ΘΑ "ΒΓΟΥΝ" ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΓΥΡΝΑΜΕ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ "ΧΤΥΠΑΜΕ' ΠΟΡΤΕΣ!!!!!
    ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΤΕ???
    ΚΑΤΑ Τ΄ΑΛΛΑ ΑΝΕΡΓΙΑ!!!!
    ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΟ ΒΕΓΓΟ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΔΕΚΤΟΙ ΣΤΟ ΜΗΤΡΩΟ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΝΑΜΕ ΝΥΧΤΑ-ΜΕΡΑ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο καλύτερος εργάτης, πιθανώς, του κόσμου είναι ο Έλληνας, αρκεί να τον πληρώνεις. Όσο και αν το άρθρο προσπαθεί να δείξει το αντίθετο και να τον παρουσιάσει σαν τεμπέλη και τους άλλους απλά καλύτερους. Έχεις ζήσει στο εξωτερικό για να συγκρίνεις; Αλλού το επίδομα ανεργίας είναι τόσο, που αποφεύγουν να δουλέψουν μιας και τους εξυπηρετεί!
    Το πρόβλημα του Έλληνα δεν είναι η εργασία, αλλά ότι θέλει να είναι αφεντικό με το μικρότερο δυνατό κόστος, ή το "λούστρο"- θέση, εξουσία-. Εκεί ταιριάζει πιο πολύ το «κ. Νομάρχη»...
    Αν ήμασταν τεμπέληδες, δεν θα γινόμασταν μετανάστες.
    Και δεν φταίει το σχολείο, τα Μ.Μ.Ε. κ.λ.π. Όλα ξεκινούν από την οικογένεια.
    Η εργασία είναι δικαίωμα και όχι προνόμιο. Τα ναρκωτικά σκοτώνουν. Αυτά πρέπει να λέμε στη νέα γενιά και όχι μπούρδες του στυλ, είσαι "τεμπέλης" κ.λ.π. γιατί αν το ερευνήσουμε βαθιά θα δούμε ότι κάτι άλλο κρύβεται πίσω από αυτές τις εκφράσεις.

    Καπετάν Μακρύς. Που είναι τα κίνητρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σοκ προκαλλεί η δήλωση της τρόικας στην κοινή συνεδρίαη των Επιτροπών Οικονομικών και Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με την μείωση του βασικού μισθού της Ελλάδας, στα 150 ευρώ.

    Συγκεκριμένα σε ερώτηση του ερωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή αφού ομολόγησαν την παταγώδη αποτυχία του Μνημονίου μέχρι σήμερα, παραδέχτηκαν ότι «...σκοπός τους είναι οι μισθοί και οι συντάξεις στην Ελλάδα να φτάσουν σε επίπεδα Βουλγαρίας και Ρουμανίας, δηλαδή στο επίπεδο των 150 ευρώ το μήνα».

    Όταν ακόμη σήμερα υπάρχουν άνθρωποι (και είναι αρκετοί) που ελπίζουν σε Σαμαράδες, Βενιζέλους και λοιπούς ομοίους τους, πράγματι χρειάζεται ένας Τόμσεν για να μας εξαθλιώσει ακόμη περισσότερο, μπας και καταλάβουμε. Μεγαλύτερος είναι ο εχθρός εντός παρά εκτός.

    ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ:
    "Ναι, σε όλα."

    Θα πληρώσετε το κακό που κάνατε στην Ελλάδα... και δεν χωράτε όλοι στο ελικόπτερο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση