Τζόγος όπως Αμερική...

Γράφει ο Μικρός Ήρωας    Οι κυβερνώντες κάνουν τις διακοπές τους ενώ η ανεργία στη χώρα έφτασε στο 12%. Οι άνεργοι θα φτάσουν το 1.000.000...

Γράφει ο Μικρός Ήρωας  

Οι κυβερνώντες κάνουν τις διακοπές τους ενώ η ανεργία στη χώρα έφτασε στο 12%. Οι άνεργοι θα φτάσουν το 1.000.000 μέχρι το τέλος του έτους, τα δάνεια που χτύπησαν κόκκινο είναι 23 δις και 100.000 επιχειρήσεις θα κατεβάσουν ρολά. Οι κυβερνώντες συνεχίζουν τις διακοπές τους.
Ίσως όχι όλοι. Κάποιοι επεξεργάζονται το περίφημο σχέδιο για τον τζόγο και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή να το περάσουν με το μικρότερο δυνατό πολιτικό κόστος. Με προσωπική παρέμβαση του, λέγεται ότι ο Πρωθυπουργός, ζήτησε να μειωθεί ο αριθμός των VLT που θα εγκατασταθούν από 50.000 σε 30.000. Να τον ευχαριστήσουμε θερμά γι΄ αυτή τη παραχώρηση. Αν γίνει έτσι τότε θα αντιστοιχεί ένα VLT ανά 363 Έλληνες. Είναι λίγο μεγαλύτερο ποσοστό από αυτό των ΗΠΑ, της χώρας του τζόγου.
Στις ΗΠΑ έχουν εγκατασταθεί 830.000 φρουτάκια και αντιστοιχεί 1 ανά 373 κατοίκους. Οπότε γινόμαστε Αμερική. Στην ανοησία μόνο όμως γιατί τα στατιστικά για την επίδραση των VLT στην στις ΗΠΑ υπάρχουν και δεν είναι ευχάριστα. Τα φρουτάκια είναι το...
αγαπημένο παιγνίδι των αμερικανών τζογαδόρων με το 80% του τζίρου στα καζίνο. Τα αποτελέσματα είναι τα εξής:
Για κάθε $200.000.000 που κερδίζει το αμερικανικό κράτος από τα φρουτάκια 40.000 αμερικανοί χάνουν $234 την ημέρα
Για κάθε $1000 που αυξάνει ο τζίρος του τζόγου σε μια περιοχή όλες οι επιχειρήσεις σε απόσταση 30 μιλίων χάνουν $243
Η εγκληματικότητα στη περιοχή που εγκαθίσταται ένα σημείο τζόγου αυξάνει σε ποσοστό 8-10%
Το κόστος απεξάρτησης και επανένταξης των παθολογικών τζογαδόρων είναι $460 το χρόνο για κάθε αμερικανικό νοικοκυριό.
Σε μια χώρα που η οικονομία βυθίζεται και η άνεργοι σε λίγο καιρό θα ξεπεράσουν τους εργαζόμενους η ηγεσία της θα έπρεπε αντί να ωθήσει τους πολίτες της στον τζόγο να σκεφθεί λίγο τα λόγια του βραβευμένου με Nobel οικονομολόγου Paul Samuelson:
Ο τζόγος αφορά μια στείρα μεταφορά κεφαλαίου η αγαθών χωρίς να παράγει νέα κεφάλαια η αγαθά, καταναλώνοντας όμως χρόνο και πλουτοπαραγωγικές πήγες. Κατά συνέπεια μειώνει το εθνικό εισόδημα.
Υποτίθεται ότι η οικονομολόγοι τα ξέρουν αυτά.