Για τα περί "δώρου" στον Δημ. Μαυράκη...

Του Δρ. Κώστα Μυγδάλη αρχιτέκτονα μηχανικού http://respentza.blogspot.com/ . ΛΕΤΕ ΨΕΜΑΤΑ ΚΥΡΙΕ ΣΑΜΑΡΑ. ΚΑΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΚΑΛΑ… Την παρελ...

Του Δρ. Κώστα Μυγδάλη
αρχιτέκτονα μηχανικού
http://respentza.blogspot.com/.

ΛΕΤΕ ΨΕΜΑΤΑ ΚΥΡΙΕ ΣΑΜΑΡΑ. ΚΑΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΚΑΛΑ…

Την παρελθούσα Πέμπτη, στην συζήτηση της Βουλής για το νέο φορολογικό νόμο, ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας κατά την προσφιλή τακτική των προκατόχων του και προκειμένου να στοιχειοθετήσει την κατηγορία των οικονομικών σκανδάλων εναντίον του ΠΑΣΟΚ, αναφέρθηκε κατά κόρον στην γνωστή «υπόθεση Μαυράκη» κατά την οποία δήθεν ο καθ. Δημήτριος Μαυράκης , πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ κατά την περίοδο 1985– 1986, υπεξαίρεσε και ενθυλάκωσε από την επιχείρηση το ποσό των πεντακοσίων εκατομμυρίων δραχμών.
Η όλη διαχρονική προσπάθεια των αρχηγών της Νέας Δημοκρατίας κατασυκοφάντησης του κ. Μαυράκη αλλά εν τέλει, του κυβερνώντος κόμματος, βασίζεται σε μια υποθετική ρήση του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος...
 φέρεται να σχολίασε το γεγονός με την φράση: «είπαμε να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του, αλλά όχι και πεντακόσια εκατομμύρια».
Φράση η οποία το πρώτον δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα « Το Βήμα» Όλα αυτά συνέβησαν κατά το σωτήριο έτος 1986
Έκτοτε το όνομα του καθ. Μαυράκη, ευκαίρως - ακαίρως, αναφέρεται σε κάθε περίπτωση σκανδαλολογίας, υπό των εριτίμων αρχηγών αλλά και άλλων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας.
Γνωρίζει βέβαια πολύ καλά ο κ. Σαμαράς ότι «υπόθεση Μαυράκη» δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα και κράτησε όσο χρόνο χρειάσθηκε προκειμένου τα δικαστήρια της χώρας να αποφασίσουν οριστικά και αμετάκλητα με την έκδοση διαδοχικών αθωωτικών βουλευμάτων περί των ανύπαρκτων σκανδάλων. Ο κ. Σαμαράς θα έπρεπε να γνωρίζει ότι ούτε καν «αποχρώσες ενδείξεις» δεν υπήρχαν που να δικαιολογούν τη παραπομπή του στο ακροατήριο. Εκείνο που υπήρχε ήταν η λυσσώδης προσπάθεια διαπλεκομένων συμφερόντων να τον απομακρύνουν από τη Διοίκηση της ΔΕΗ και από τις προσπάθειες εξυγίανσης της. Αυτά είναι γνωστά στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ και θα όφειλε ο κ. Σαμαράς να τα γνωρίζει.
Αναγκάζομαι να αναφερθώ σε όλα αυτά, επειδή ο καθ . Μαυράκης είναι στενός προσωπικός και οικογενειακός μου φίλος.
Με τιμά με την φιλία του από το 1978, όταν ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, ανέλαβε την ευθύνη της πολιτικής καθοδήγησης του ΠΑΣΟΚ στον νομό, περίοδο κατά την οποία εγώ ήμουν μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής.
Το ΠΑΣΟΚ στην Χαλκιδική το έστησε ο Μαυράκης οδηγώντας τη δημοκρατική παράταξη μακριά από τους τραμπουκισμούς των παρακρατικών και μετεμφυλιακών μορφωμάτων που δρούσαν ακόμη και τότε στην ορεινή Χαλκιδική. Και «ο εορακώς μεμαρτύρηκεν».
Δεν επιθυμώ να αναφερθώ εδώ στην πολιτική ιστορία του αγαπητού μου φίλου, η οποία ξεκινάει πριν την δικτατορία, ούτε στην γνωστή πολιτική και συνδικαλιστική του δράση, ούτε πολύ περισσότερο στην πολιτική του κρίση, την οποία βαθειά εκτιμώ, ούτε τέλος στο πολιτικό του ήθος το οποίο θαυμάζω, ήθος που τον οδήγησε να υπομένει με θάρρος όλη αυτήν την περιπέτεια και δοκιμασία της οικογένειάς του.
Θέλω όμως να θέσω δύο λαϊκού τύπου ερωτήματα μια και ο κ. Σαμαράς με εξαιρετική λαϊκίστικη αυθάδεια, για ακόμη μια φορά «.. της κείνων ρήμασι πειθόμενος..» προσπάθησε να στηρίξει την επιχειρηματολογία του σε ένα τρανταχτό ψεύδος και να σπιλώσει για ακόμη μια φορά το όνομα και την υπόληψη του καθ. Μαυράκη, ενώπιον της κοινωνίας αλλά και ενώπιον των δύο του παιδιών.
Ο βήχας και το χρήμα δεν κρύβονται λέει ο λαός μας. Η Ν.Δ από τότε κυβέρνησε την χώρα δύο φορές. Είχε την δυνατότητα να ελέγξει κάθε περιουσιακό στοιχείο του κ. Μαυράκη και των πλησιέστερων συγγενών του. ‘Όπως επίσης και τα έξοδα και τον τρόπο διαβίωσης του. Θα διαπίστωνε τότε ότι δεν υπάρχει τίποτε απολύτως το οποίο μπορεί να εγείρει την παραμικρή υποψία.
Το δεύτερο ερώτημα έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίον ο κ. Σαμαράς χειρίζεται τα πολιτικά πράγματα που του αναλογούν, σε μια στιγμή κρίσιμη για τον τόπο .
Χωρίς το παραμικρό αίσθημα ευθύνης, σε μια περίοδο κρίσιμη για την χώρα, όπου εκτός των άλλων αμφισβητείται στο έπακρο η τιμή και η υπόληψη σύσσωμου του πολιτικού κόσμου και ενώ ο κάθε πολίτης που διατηρεί ακόμη (άραγε για πόσο), σώας τας φρένας, καλείται να υπερασπισθεί αυτήν την εναπομείνασα υπόληψη , υπερασπιζόμενος τους θεσμούς, ο κ. Σαμαράς σπεύδει να ρίξει για ακόμη μια φορά το ανάθεμα προς έναν πολίτη, για τον οποίον η δικαιοσύνη έχει οριστικά και αμετάκλητα αποφανθεί αθωωτικά.
Θα μπορούσε βεβαίως ο κ. Σαμαράς να συλλέξει τις αναγκαίες πληροφορίες από τον ομογάλακτό του κ. Καρατζαφέρη, ο οποίος την περίοδο εκείνη του «σκανδάλου» και επί σειρά μηνών, ως ιδιοκτήτης σταθμού τηλεόρασης είχε εγκαταστήσει μόνιμη κάμερα επί 24ώρου βάσεως έξω από την κατοικία του καθ. Μαυράκη και παρακολουθούσε στενά αυτόν και την οικογένεια του.
Τα θυμάμαι όλα αυτά και θλίβομαι βαθύτατα, τριάντα τόσα χρόνια μετά, την απίστευτη ταλαιπωρία του αγαπητού μου φίλου, τα θυμάμαι σήμερα που πολύ μέσα στην κρίση που μας κύκλωσε τίποτε δεν διδαχθήκαμε με τον κ. Σαμαρά να συκοφαντεί , να αποφεύγει την αλήθεια και να οριοθετεί την πολιτική παρακμή της παράταξης του. Τελικά σκέπτομαι ότι είμαστε αδιόρθωτοι.
Η «περίπτωση Μαυράκη» θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μόνο ως παράδειγμα στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας για το πώς κατασκευάζονται ως ένοχοι από μεγάλα ενεργειακά αυτοί που προσπάθησαν να εξυγιάνουν ένα διεφθαρμένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα.
Δεν θυμάμαι βέβαια το ΠΑΣΟΚ να αντέδρασε ποτέ οργανωμένα σε αυτήν την προσπάθεια σπίλωσης του επιφανούς στελέχους του, πέρα από κάποιες μεμονωμένες τοποθετήσεις βουλευτών του. Ακόμη κι όταν αποδείχθηκε η πλαστότητα των περίφημων μαγνητοταινιών ακόμη κι όταν έγινε γνωστό ότι η πώληση ρεύματος προς την Αλβανία με παρότρυνση του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας, πραγματοποιήθηκε με οικονομικό όφελος για τη ΔΕΗ.
Δεν αναφέρομαι βέβαια γενικά και αόριστα αλλά σε συγκεκριμένους παράγοντες του ιστορικού ΠΑΣΟΚ, όπως ο κ. Κ. Σημίτης, επιστήθιος φίλος τότε του κ. Μαυράκη που όταν τελεσιδίκησαν αθωωτικά όλες οι ποινικές και αστικές διώξεις δεν είχε την ευαισθησία και το πολιτικό θάρρος να τον αποκαταστήσει ηθικά καθώς θα εθίγοντο τα κινήσαντα την συκοφαντία διαπλεκόμενα συμφέροντα όπως και οι κ.κ. Τσοχατζόπουλος , Λαλιώτης, η κ. Β. Παπανδρέου και τα άλλα μεγαλόσχημα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και πολλοί άλλοι, δημοσιογράφοι , πολιτικοί και κάθε είδους διαπλεκόμενοι που γνώριζαν καλά το εύρος της αλητείας αυτών που έστησαν την υπόθεση Μαυράκη. Γνωστά είναι τα ονόματα και ο ρόλος των προσώπων και ο κ. Σαμαράς οφείλει να τα γνωρίζει.
Αλλά και εδώ στους τοπικούς δικούς μας παράγοντες στη Χαλκιδική που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο άσκησαν πολιτική και κομματική εξουσία και που σε μεγάλο βαθμό οφείλουν την ανάδειξη τους στον Δημ . Μαυράκη και αναφέρομαι στους κ.κ Ξανθόπουλο , Πάχτα, Ευαγγελινό , Σαμαρά, Μπογδάνο κ. α
Ας βγουν επί τέλους να μιλήσουν για τον Μαυράκη και τη προσφορά του στην αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας στο Νομό μας εκείνα τα χρόνια και να μας πληροφορήσουν όλους πως οι ίδιοι γνώρισαν τον άνδρα και πως αξιολογούν μετά από τόσα χρόνια την στάση όλων όσων επί τριάντα χρόνια τον λοιδορούν και εκείνων που δεν διαθέτουν το πολιτικό ανάστημα να τον υπερασπισθούν.
Ο Δημ. Μαυράκης όταν κατηγορήθηκε δεν αρνήθηκε τη βάσανο της δικαστικής έρευνας, δεν ζήτησε την προσχηματική απαλλαγή του, δεν οχυρώθηκε πίσω από πολιτικές παραγραφές, προσήλθε με εμπιστοσύνη στο φυσικό δικαστή του και αθωώθηκε. Με ποιο δικαίωμα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ως υπουργός της προηγούμενης κυβέρνησης και μέλος του κοινοβουλίου συνέπραξε στην παραγραφή των ποινικών ευθυνών των συναδέλφων του, νομιμοποιείται να συκοφαντεί καλυπτόμενος από τη βουλευτική ασυλία και τη θεσμική του ιδιότητα;
Στην κρίσιμη περίοδο που διέρχεται η χώρα, εκτός των άλλων που θα ζήσουμε , θα κυριαρχήσει, όπως δείχνουν τα πράγματα, ένας νέος λαϊκισμός που θα ζητάει ενόχους. Δεν είναι όμως αυτό το συμφέρον της πατρίδας. Συμφέρον είναι ό,τι είναι αληθινό, ό,τι υπηρετεί την πατρίδα.
Ας προσέξει ο κ. Σαμαράς, αν θέλει να είναι στ΄ αλήθεια ηγέτης στις δύσκολες περιστάσεις στις οποίες η παράταξη του οδήγησε την πατρίδα. Οι καιροί ου μενετοί…