Διαπιστώνεται το αδιέξοδο...

Στο σκοτάδι παραμένει ο κυπριακός ελληνισμός για τις συνομιλίες . Του Βία Λειβαδά . Ποια είναι η πορεία του διαλόγου και πoια τα αποτελέσμα...

Στο σκοτάδι παραμένει ο κυπριακός ελληνισμός για τις συνομιλίες

.

Του Βία Λειβαδά
.
Ποια είναι η πορεία του διαλόγου και πoια τα αποτελέσματά της; Κανένας πολίτης, αλλά ούτε και τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου γνωρίζουν τι συμβαίνει, τι συζητιέται και αν υπάρχουν αποτελέσματα. Γι αυτά μόνο ένας άνθρωπος στην Κύπρο γνωρίζει: ο πρόεδρος! Φυσικά γνωρίζουν και οι κυβερνήσεις της Αγγλίας, ης Αμερικής και Τουρκίας με κάθε λεπτομέρεια. Ο μόνος που παραμένει στο σκοτάδι είναι ο άμεσα ενδιαφερόμενος Κυπριακός Ελληνισμός!
Αν όμως δεν πληροφορούμαστε από τον πρόεδρο τι συμβαίνει, το μαθαίνουμε από...
την τούρκικη πλευρά. Ο κλητήρας της Άγκυρας Ταλάτ, ζητά επιδιαιτησία και καλεί την Τουρκία να προωθήσει την ιδέα αυτή. Παραδέχεται ότι οι διαφορές μεταξύ των δύο συνομιλητών είναι χαώδεις και αδύνατο να γεφυρωθούν, μόνο η επιδιαιτησία όπως το 2004 μπορεί να τις γεφυρώσει με τις εντολές των ΗΠΑ προς τον υφιστάμενό τους Γ.Γ.. Από την άλλη ζητούν με επανειλημμένες δηλώσεις τους Αγγλία, Αμερική Τουρκία και Ταλατ όπως ολοκληρωθούν οι συνομιλίες μέχρι τον Δεκέμβρη και υπογραφεί η συμφωνία.
Στόχος τους είναι να βοηθηθεί η Τουρκία να προχωρήσει με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις χωρίς να κάνει την παραμικρή υποχώρηση στο κυπριακό και χωρίς να ικανοποιήσει τις συμφωνίες που ανέλαβε έναντι της Ε.Ε.. Η Τουρκία το θέτει ως όρο στην Ελληνική πλευρά, την κατάληξη σε συμφωνία μέχρι το Δεκέμβρη στη βάση των δικών της θέσεων περί δύο ισότιμων κρατών κι εγγυήσεις κ.α., διαφορετικά θα εξεύρει άλλους τρόπους να το επιλύσει. Ωμή, κυνική όπως πάντα στηρίζεται στη δύναμή της και τη στήριξη των συμμάχων της και περιφρονεί τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει.
Ποια είναι όμως η δική μας στρατηγική τώρα που το τέρμα του δρόμου των συνομιλιών είναι ορατό; Κανένας από τους συνομιλητές δεν θέλει να τις διακόψει για να μη πέσει το βάρος πάνω του και ιδιαίτερα η δική μας πλευρά που είναι και η αδύνατη. Είναι ουτοπία να νομίζομε ότι αυτές οι συνομιλίες θα καταλήξουν σε οποιοδήποτε αποτέλέσμα. Ήδη η Τουρκία άρχισε να προετοιμάζει τον κόσμο ότι οι Ε/Κ δεν επιθυμούν λύση. Η Τουρκία επιθυμεί λύση που να βασίζεται σε δύο κράτη, δύο λαούς, δύο θρησκείες, με ισοτιμία. Δεν δέχεται την κατάργηση των επεμβατικών της δικαιωμάτων ακόμα και μετά τη λύση. Τόνισε αρκετές φορές ότι την Κύπρο την χρειάζεται για τα στρατηγικά της σχέδια για την περιοχή, που δεν έχουν σχέση με τους τ/κ ή τους ε/κ.
Ο πρόεδρος απαντά πολύ χλιαρά σ΄ αυτές τις διαστρεβλώσεις και εξακολουθεί να επαινεί τον Ταλάτ, δίδοντάς του διεθνές κύρος. Αυξάνει ακόμη τις προσδοκίες των ξένων για βέβαιη λύση, μένοντας έτσι εκτεθειμένος όταν θα υποχρεωθεί την τελευταία στιγμή να αποδεχθεί την αποτυχία των συνομιλιών. Τότε όλοι οι ξένοι θα επιπέσουν πάνω μας και θα μας επιρρίψουν ευθύνες, ενώ η Τουρκία τονίζει από τώρα την «αδιαλλαξία» της δικής μας πλευράς ως την αιτία αποτυχίας των συνομιλιών.
Ας μη παρασύρεται από τις θωπείες των ξένων για το πόσο «καλός» είναι. Όσο τους εξυπηρετεί θα εξακολουθούν να τον εκθειάζουν και να τον θωπεύουν, στην αποτυχία όμως θα τον δαιμονοποιησουν και θα καταδικάσουν την Κύπρο
Να αρχίσει αμέσως η ενημέρωση του διεθνούς παράγοντα για τα αίτια της αναμενόμενης αποτυχίας των συνομιλιών και της συμπεριφοράς της Τουρκίας. Να επιδιωχθεί η σύμπηξη νέων συμμαχιών πάνω σε κοινούς στόχους και συμφέροντα με χώρες με τις οποίες έχουμε φιλικές σχέσεις, αλλά να δημιουργήσουμε και νέες διασυνδέσεις. Για το έργο αυτό να στρατευθούν τα κόμματα και προσωπικότητες που έχουν κύρος και επαφές στο εξωτερικό, οι κυπριακές οργανώσεις εξωτερικού, οι οργανώσεις αποδήμων και η Ευρωβουλή και φυσικά όλος ο κυβερνητικός μηχανισμός και διπλωματία.
Να εγκαταλείψουμε, επί τέλους, το σφικταγκάλιασμα των Άγγλο-Αμερικανών και να αντιμετωπίσουμε τα συμφέροντα της Κύπρου στα πλαίσια της Ε.Ε. και των πέντε μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, όπως έπραξε και ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Η Ελλάδα είναι η κατ΄ εξοχήν χώρα που φυσιολογικά μας στηρίζει και την εγκαταλείψαμε. Με όλα τα δικά της προβλήματα, που είναι της ίδιας φύσης με τα δικά μας και πηγάζουν από την Τουρκία, είναι η μόνη χώρα με την οποία μπορούμε να έχουμε στενή συνεργασία και υποστήριξη, αν το επιδιώξουμε. Και προ πάντων να αποφύγουμε την ύπουλη Αγγλία, πηγή τού κάθε κακού που συνέβη στην Κύπρο και εξακολουθεί και τώρα να συμβαίνει.