Η πολλή σοβαροφάνεια "σκότωσε" τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου...

Του Τάσου Κοκκινίδη από το http://www.foreignpress-gr.com/ . Παρακολούθησα την τελετή των εγκαινίων του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης και, χω...

Του Τάσου Κοκκινίδη
από το http://www.foreignpress-gr.com/
.
Παρακολούθησα την τελετή των εγκαινίων του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης και, χωρίς να έχω ιδιαίτερες γνώσεις για το αντικείμενο, έχω να σχολιάσω τα εξής:
1. Ο Έλληνας πολίτης «έλειπε» από τα εγκαίνια. Το όλο concept ήταν λάθος. Σε μεγάλα happening στο εξωτερικό αυτό που δίνει την αίγλη, την λάμψη, είναι η συμμετοχή των απλών ανθρώπων. Απόψε υπήρχαν μόνο υπουργικά αυτοκίνητα, άνδρες προσωπικής ασφάλειας και «επίσημοι».
Διερωτώμαι: Κανείς δεν σκέφτηκε να μετατρέψει τα εγκαίνια σε party όπου όλοι θα γιορτάζαμε αυτό που προσπαθούσαμε σαν ελληνικός λαός να ολοκληρώσουμε εδώ και 30 χρόνια; Κάθε χρόνο ο Δήμος Αθηναίων (και όχι μόνο) διοργανώνει party για την πρωτοχρονιά στο Σύνταγμα.
Το υπουργείο Πολιτισμού, η κυβέρνηση δεν μπορούσε να κάνει κάτι ανάλογο; Τι όμορφα θα ήταν να είχαμε χιλιάδες κόσμο - Έλληνες και ξένους – στου Μακρυγιάννη; Τι εντυπωσιακές εικόνες θα έκαναν τον γύρο του κόσμου!
2. H τελετή ήταν «σοβαροφανής». Ούτε ένα χαμόγελο! (εντάξει, μια εξαίρεση...
με πρωταγωνιστή τον Αντώνη Σαμαρά όταν τοποθέτησε το τελευταίο έκθεμα στο Μουσείο). Λες και πήγαιναν σε κηδεία! Τα εγκαίνια ήταν μια ευκαιρία να αναδείξουμε την «καλή» πλευρά των Ελλήνων σε όλο τον κόσμο. Να χαλαρώσουμε … Να το γιορτάσουμε βρε αδερφέ! Δεν το καταφέραμε. Ήμασταν πολύ «κουμπωμένοι».
3. H εκπροσώπηση των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών ήταν ανεπαρκής. Όπως επισημάναμε σε προηγούμενη ανάρτηση κανένα πολιτικό πρόσωπο (ούτε καν υπουργός Πολιτισμού) δεν παρευρέθη από Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Σουηδία, Ολλανδία και φυσικά Βρετανία.
Ποιος φταίει για αυτό;
Μήπως δεν έγινε σωστή προεργασία; Μήπως φταίει η οικονομική κρίση που «ψαλιδίζει» τους προϋπολογισμούς των ευρωπαϊκών υπουργείων;
Για να μην γκρινιάζω συνεχώς να κλείσω με δυο ευχές: Πρώτον, το Νεο Μουσείο της Ακρόπολης να συγκινήσει τους 'Ελληνες που μέχρι τώρα δεν έχουν ιδιαίτερα καλή σχέση με τα Μουσεία γενικώς και δεύτερον, να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης για την επιστροφή των Μαρμάρων στην Ελλάδα.