Ποιον κωδικό χρησιμοποιεί στην αλληλογραφία του για τα Σκόπια; . Είναι ή όχι αλήθεια ότι το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών χρησιμοποιεί στην...
.
Είναι ή όχι αλήθεια ότι το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών χρησιμοποιεί στην αλληλογραφία του αναφερόμενο στην ΠΓΔΜ τον κωδικό MCD δηλαδή Macedonia;
Αν ναι τότε για ποιό όνομα συζητάμε και για ποιό λόγο αντιδρά η κ. Υπουργός;
Θέατρο του παραλόγου ή στάχτη στα μάτια μας;
D. K.
.jpg)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήSas parakalw....H Kyria Ypourgos Xamogela.....
ΑπάντησηΔιαγραφήBloopers 2 ερωτησεις εχω:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Πως καταλαβες οτι υπαρχουν ατομα που στελνουν e-mail σε αυτες τις διευθυνσεις; Και τι σε πειραζει στο κατω κατω...
2) Μηπως κανεις fishing στο press-gr η απλα ειστε συνεργατες; Το δευτερο ειναι προφανως καλυτερο απο το πρωτο...
ΥΓ.: Δεν ξερω ποιος ειναι ο Βραχιολιδης απλα μπηκα και διαβασα και το αρθρο του. Μαλακιες λεει για το press-gr προφανως αλλα μου ηρθαν απλα οι ερωτησεις... Το οτι δεν τον ξερω μπορεις να το διαπιστωσεις και απο μονος σου αφου μπορεις να βρεις απο που στελνω mail.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΚΑ ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ
ΜΥΘΟΣ 1ος
"Η ονομασία «Μακεδόνες» των βορείων γειτόνων μας πρωτοεμφανίζεται το 1943-44 και αποτελεί κατασκεύασμα του Τίτο"
Στην πραγματικότητα η επίμαχη ονομασία χρησιμοποιείται ήδη από τα μέσα του ΙΘ' αι., όταν πρώτη φορά ετέθη δημόσια το ζήτημα του εθνικού χαρακτήρα των σλαβόφωνων χριστιανών της ευρύτερης Μακεδονίας. Οι τελευταίοι δηλώνουν «Μακεδόνες» την ίδια στιγμή που διαπραγματεύονται την υποστήριξή τους στην ελληνική, βουλγαρική ή σερβική εθνική ιδέα.
Τυπικό δείγμα, το κήρυγμα του (πρώην κομιτατζή και εν συνεχεία μακεδονομάχου) καπετάν Κώττα προς τους προεστούς των Κορεστίων, όπως καταγράφηκε από τον αυτόπτη Παύλο Μελά: «Ημείς οι Μακεδόνες διά ν' αποκτήσωμεν ελευθερίαν έχομεν δύο δρόμους ν' ακολουθήσωμεν. Ο ένας πηγαίνει εις την Βουλγαρίαν, ο άλλος πηγαίνει εις την Ελλάδα» (Ναταλία Μελά, «Παύλος Μελάς», Αθήνα 1964, σ. 242). Καθώς η παραπάνω ομιλία έγινε στη γλώσσα που ο ίδιος ο Μελάς αποκαλεί «μακεδονικά», οι κατά Κώτταν «Μακεδόνες» αυτοαποκαλούνταν -προφανώς- «Μακεντόντσι».
Δεν πρόκειται για τη μοναδική καταγραφή του είδους. Κατά την είσοδό τους στις ΗΠΑ, την πρώτη δεκαετία του 20ού αι., πολλοί σλαβόφωνοι μετανάστες απαντούν στο ερώτημα ποια είναι η «φυλή» ή ο «λαός» τους με τη λέξη «Μακεδόνας». Οι σχετικές καταχωρήσεις είναι ηλεκτρονικά προσπελάσιμες, στην πρωτότυπη μορφή τους, στην ιστοσελίδα του Ελις Αϊλαντ.
Ενδιαφέρουσα είναι η προβολή αυτού του αυτοπροσδιορισμού από την ελληνική προπαγάνδα της εποχής, που από τη «μακεδονικότητα» των σλαβοφώνων έσπευδε να συναγάγει την «ελληνικότητά» τους. «Και αυταί αι παραδόσεις των βουλγαροφώνων Ελλήνων εισίν ελληνικαί, ως και το παρ' αυτοίς αίσθημα της εθνότητος, διότι αυτοί εαυτούς Μακεδόνας ονομάζουσιν, ουδέποτε δε χρώνται τη λέξει Βούλγαρος» διαβάζουμε, π.χ. στον εθνογραφικό χάρτη του Στάνφορντ (1877), που είχε συνταχθεί από τον έλληνα διπλωμάτη Ιωάννη Γεννάδιο. Τρεις δεκαετίες αργότερα, ο Δημήτριος Φιλιππίδης τονίζει κι αυτός ότι «οι χριστιανοί κάτοικοι, άνευ διακρίσεως οι τε Ελληνες και οι σχισματικοί, ονομάζουσιν εαυτούς υπό το γενικόν όνομα "Μακεδόνας"» («Η Μακεδονία», Εν Αθήναις 1906, σ. 30).
Το 1905, τέλος, ο επίσημος χαρτογράφος του ελληνικού μηχανισμού λοχαγός Πάτροκλος Κοντογιάννης, εισηγείται υπηρεσιακά την ενιαία χρήση του όρου «Μακεδόνες» για τους σλαβόφωνους χριστιανούς της ευρύτερης περιοχής, αναφερόμενος σε «Μακεδόνας ελληνίζοντας» και «Μακεδόνας βουλγαρίζοντας» και υποστηρίζοντας ότι «η εθνότης είναι η αυτή και εις τας δύο ταύτας κατηγορίας, ήτοι η Μακεδονική» (βλ. «Ιός» 5.6.05).
Η τάση διακριτού αυτοπροσδιορισμού ενισχύθηκε προοδευτικά ως απάντηση στις αιματηρές προσηλυτιστικές εκστρατείες Βουλγάρων, Ελλήνων και Σέρβων. Η πρώτη πανηγυρική διατύπωση της συγκρότησης ενός σύγχρονου, σλαβικού «μακεδονικού έθνους» γίνεται το 1903 από τον (γεννημένο στην Πέλλα των Γιαννιτσών) Κάρστε Μισίρκωφ. Για τις αντίστοιχες αποκρυσταλλώσεις στη βάση των τοπικών κοινωνιών, αποκαλυπτική είναι η διαπίστωση του Στράτη Μυριβήλη το 1917: «Αυτοί εδώ οι χωριάτες», γράφει για τους οικοδεσπότες του στη Βελούσινα, «δε θέλουν νάναι μήτε "Μπουλγκάρ", μήτε "Σρρπ", μήτε "Γκρρτς". Μοναχά "Μακεντόν ορτοντόξ"» («Η ζωή εν τάφω», 1η έκδοση [1924], επανέκδ. Αθήνα 1991, σ. 104-5).
Ολα αυτά, μερικές δεκαετίες τουλάχιστον πριν ο Τίτο κάνει τη δημόσια εμφάνισή του στην πολιτική σκηνή των Βαλκανίων.
ΜΥΘΟΣ 2ος
"Η εδαφική επικράτεια της ΠΓΔΜ βρίσκεται ως επί το πλείστον εκτός «ιστορικής» Μακεδονίας."
Στην πραγματικότητα, όπως ο ίδιος ο εθνικός μας ιστορικός Κων/νος Παπαρρηγόπουλος επισημαίνει σε υπηρεσιακή έκθεσή του το 1885, ολόκληρη η σημερινή ΠΓΔΜ περιλαμβάνεται στα όρια της αρχαίας Μακεδονίας (επί Φιλίππου). Η πολυδιαφημισμένη διάκριση της μείζονος Μακεδονίας σε «γεωγραφική» και «ιστορική» δεν είναι αντίθετα παρά ένα τέχνασμα του τότε ελληνικού υπ.Εξ., με σκοπό την αυθαίρετη ταύτιση της Μακεδονίας με «το μέρος εκείνο της χώρας ταύτης εις το οποίον ο Ελληνισμός δύναται να παρασταθή επικρατών».
Ο Παπαρρηγόπουλος αρνήθηκε να δεχτεί τις σχετικές εισηγήσεις, τονίζοντας πως «επ' ουδεμιάς ιστορικής βάσεως δυνάμεθα να στηρίξωμεν νέαν της Μακεδονίας οριοθέτησιν» και προειδοποιώντας ότι «ουδείς ήθελε αποδεχθή» διεθνώς τον «νέον γεωγραφικόν όρον» που κατασκεύασε η ελληνική πολιτική ηγεσία για τις βορειότερες μακεδονικές περιοχές. Παρ' όλο που τότε δεν ακούστηκε, η Ιστορία έμελλε να τον δικαιώσει: η μετονομασία της Βόρειας Μακεδονίας σε «Δαρδανία» παρέμεινε ένα σόφισμα για εσωτερική κατανάλωση, χωρίς οποιοδήποτε αντίκρισμα στη διεθνή επιστημονική και διπλωματική σκηνή -ούτε καν καθολική αποδοχή από τους εν Ελλάδι μακεδονολογούντες.
ΜΥΘΟΣ 3ος
»Το πραγματικό ιστορικό όνομα της ΠΓΔΜ είναι «Βαρντάρσκα Μπανοβίνα».»
Στην πραγματικότητα, η ονομασία αυτή χρησιμοποιήθηκε απ' το γιουγκοσλαβικό κράτος 12 χρόνια όλα κι όλα (1929-1941) και μάλιστα κάτω από συνθήκες που επιβεβαιώνουν πανηγυρικά τον τεχνητό χαρακτήρα της.
Οταν η στρατιωτική δικτατορία του βασιλιά Αλέξανδρου επιχείρησε το 1929 να εξαλείψει τις εθνότητες της χώρας συγχωνεύοντάς τις σε ένα ενιαίο «γιουγκοσλαβικό» έθνος υπό σερβική ηγεμονία, όλες οι «ιστορικές» περιφέρειες της Γιουγκοσλαβίας αντικαταστάθηκαν από Διοικήσεις («Μπανοβίνες») με τα ονόματα των τοπικών ποταμών. Η αλλαγή παγιώθηκε με το σύνταγμα του 1931 (άρθρο 83) και αντιμετωπίστηκε ειρωνικά από το διεθνή τύπο της εποχής.
Αν πάρουμε στα σοβαρά αυτή τη διοικητική διαίρεση, τότε εκτός από (γιουγκοσλαβική) Μακεδονία δεν υπάρχουν επίσης Σλοβενία (αλλά «Ντράβσκα» Μπανοβίνα), Κροατία («Σάβσκα» και «Πριμόρσκα» Μπανοβίνα), Μαυροβούνιο («Ζέτσκα» Μπανοβίνα), Βοσνία-Ερζεγοβίνη («Ντρίνσκα» και «Βρμπάσκα» Μπανοβίνα), Βοϊβοδίνα («Ντουνάβσκα» Μπανοβίνα) και -φυσικά- ούτε Σερβία («Μοράβσκα» Μπανοβίνα). Η γελοιότητα του όλου επιχειρήματος, που προπαγανδίστηκε κι από επίσημα χείλη (Παπαθεμελής), είναι παραπάνω από προφανής.
ΜΥΘΟΣ 4ος
"Ονομασία των βορείων γειτόνων μας ως «Μακεδονία» συνεπάγεται αλυτρωτικές βλέψεις εις βάρος της Ελληνικής Μακεδονίας. "
Στην πραγματικότητα, οι παλιότερες εδαφικές διεκδικήσεις εις βάρος της ελληνικής Μακεδονίας ουδέποτε στηρίχτηκαν σε «ονοματολογικές» παρανοήσεις. Κεντρικό επιχείρημα της Βουλγαρίας και της τιτοϊκής Γιουγκοσλαβίας (πριν από το 1950) ήταν η συνεχιζόμενη παρουσία μιας συμπαγούς σλαβόγλωσσης μειονότητας σε περιοχές της ελληνικής Μακεδονίας ή τα «ιστορικά δίκαια» που (υποτίθεται ότι) συνεπαγόταν η πληθυσμιακή σύνθεση της περιοχής πριν από τους Βαλκανικούς Πολέμους και την εγκατάσταση των προσφύγων της Μικρασίας.
Ακόμη κι αν η ΠΓΔΜ μετονομαζόταν «Δαρδανία», αυτό δεν θα εξαφάνιζε τις αναφορές των εκεί εθνικιστών σε «αλύτρωτους Δαρδανούς» της Β. Ελλάδας. Στη δε χώρα μας, θα γινόμασταν απλώς μάρτυρες της μετάλλαξης των «σλαβόφωνων Ελλήνων» σε «δαρδανόφωνους».
Της μόδας μέχρι το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε επίσης η «γεωπολιτική» επιχειρηματολογία («δικαίωμα» των εθνών να «αναζητήσουν» καλλιεργήσιμα εδάφη, θαλάσσιες οδούς κ.λπ.). Παρόμοια επιχειρήματα πρόβαλε τότε κι η επίσημη Αθήνα, ζητώντας επέκταση των ελληνικών συνόρων προς βορρά. Σήμερα, τέτοιοι ισχυρισμοί θεωρούνται από το Διεθνές Δίκαιο απαράδεκτοι, ενώ η ύπαρξη και προστασία των κατά τόπους μειονοτήτων έχει πλήρως αποσυνδεθεί από εδαφικές «διευθετήσεις».
ΜΥΘΟΣ 5ος
"Η (φαντασιακή) σχέση των Σλαβομακεδόνων με τους αρχαίους Μακεδόνες είναι μια ιστορική πλαστογραφία που χαλκεύθηκε από τα Σκόπια στα μεταπολεμικά χρόνια."
Στην πραγματικότητα, η υποτιθέμενη καταγωγή των σλαβόφωνων από τους αρχαίους Μακεδόνες υπήρξε αγαπημένο θέμα της ελληνικής προπαγάνδας, ήδη από τα μέσα του ΙΘ' αι.
Το πιστοποιούν σλαβόγλωσσα έντυπα που οι μακεδονομάχοι μοίραζαν στον τοπικό πληθυσμό, όπως η «Διακήρυξη του Ελληνομακεδονικού Συλλόγου της Αθήνας για τους αδελφούς μας Μακεδόνες» (1905) ή οι υποτιθέμενες «Προφητείες του Μεγαλέξανδρου» (1907). Ανάλογες θεωρίες συναντάμε και σε προφορικά κηρύγματα προς τους σλαβόφωνους χωρικούς (Στ. Ράπτης «Ιστορία του Μακεδονικού Αγώνος», Εν Αθήναις 1910, σ. 168). Πασίγνωστη είναι τέλος η αναγόρευση της σλαβομακεδονικής σε μετεξέλιξη της «ομηρικής» γλώσσας των αρχαίων Μακεδόνων από λογίους της εποχής (Τσιούλκας, Μπουκουβάλας κ.ά.), τα πονήματα των οποίων βρίσκουν μέχρι σήμερα ανταπόκριση σε ελληνικούς εθνικιστικούς κύκλους.
Εξίσου παλιά είναι η οικειοποίηση αυτής της «ιστορικής» επιχειρηματολογίας από τους ίδιους τους σλαβόφωνους Μακεδόνες -είτε αυτοί συντάσσονταν με τον ελληνικό εθνικισμό είτε όχι. Προξενική έκθεση του 1871 καταγράφει το στολισμό του «σλαβοβουλγαρικού» βιβλιοπωλείου των Βιτωλίων με την εικόνα του Μεγαλέξανδρου, ενώ το 1902 κομιτατζήδες κηρύσσουν πως «θέλουν να αναζωώσουν τον Μέγαν Αλέξανδρον» και το κράτος του. Την ίδια χρονιά, σλαβόφωνος πράκτορας του ελληνικού μηχανισμού καυτηριάζει δημόσια τους συμπατριώτες του που «πλανώνται πλάνην μεγάλην φρονούντες ότι είνε δυνατόν να είνε απόγονοι συγχρόνως τε του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Κρούμου» (Γ. Π. Κώνστας, «Ενέργειαι και δολοφονικά όργια του βουλγαρικού κομιτάτου», Εν Αθήναις 1902, σ. ιθ').
Παρά την οφθαλμοφανή αυθαιρεσία του, το όλο «γενεαλογικό» σχήμα έχει συνεπώς τη δική του προϊστορία. Στο κάτω κάτω, τι φταίνε αυτοί αν πήραν τοις μετρητοίς όσα τους κανοναρχούσαν οι «δικοί μας» φωστήρες;
Διαφορετικής τάξης ζήτημα αποτέλεσε η υιοθεσία του «Ηλιου της Βεργίνας» ως εθνικού εμβλήματος της ΠΓΔΜ το 1992. Ευθύς εξαρχής ήταν προφανές πως επρόκειτο για (εσπευσμένη) κατασκευή ενός διαπραγματευτικού χαρτιού προς ανταλλαγή, ενόψει μελλοντικού διακανονισμού. Το αποδεικνύει όχι μόνο η άνετη απεμπόλησή του το 1995, αλλά και η προνοητικότητα της ηγεσίας των Σκοπίων να απεικονίσει έναν διαφορετικό «ήλιο» στα κέρματα που έκοψε το 1993.
ΜΥΘΟΣ 6ος
"Το ελληνικό κράτος αδιαφόρησε επί μισόν αιώνα για τις κινήσεις των Σκοπίων. "
Στην πραγματικότητα, όπως εξηγεί σε απολογιστικό του κείμενο ο επίσημος ιστορικός του Μακεδονικού (κι εμπειρογνώμονας του ΥΠΕΞ επί τρεις τουλάχιστον δεκαετίες), Ευάγγελος Κωφός, «για τη διπλωματική μας Υπηρεσία, το θεωρούμενο από πολλούς ως "ανύπαρκτο θέμα" ήταν ένα πολύ υπαρκτό και ακανθώδες πρόβλημα. Υπήρξαν περίοδοι κατά τις οποίες το 50% των εισερχομένων ημερησίως εγγράφων στο αρμόδιο Βαλκανικό Τμήμα του Υπουργείου αναφέρονταν άμεσα ή έμμεσα στο Μακεδονικό».
Η σχετική παρανόηση οφείλεται στην επιλογή της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας να θεωρεί το θέμα επισήμως «ανύπαρκτο», επιβάλλοντας αυτή τη γραμμή στα ελληνικά ΜΜΕ.
Ο Κων/νος Καραμανλής (ο παλιότερος) δεν είχε π.χ. κανένα πρόβλημα να εξηγήσει το 1980 στο γιουγκοσλάβο ομόλογό του, Μιγιάτοβιτς, πώς υποχρέωσε τον ελληνικό τύπο ν' αποσιωπήσει την απάντηση του γιουγκοσλαβικού ΥΠΕΞ σε ερώτηση «ενός δικού μας ανόητου δημοσιογράφου για το Μακεδονικό» («Αρχείο Καραμανλή», τ. 12ος, σ. 61).
Η αιτία αυτής της διατεταγμένης αυτολογοκρισίας δεν είναι δύσκολο να εντοπιστεί. Χάρη στη (μυστική) ελληνογιουγκοσλαβική «συμφωνία κυρίων» του 1962 για εκατέρωθεν αποχή από οποιαδήποτε δημόσια ανακίνηση του Μακεδονικού, το ελληνικό κράτος μπόρεσε να οργανώσει -χωρίς διεθνείς περιπλοκές- ένα εκτεταμένο πρόγραμμα αφομοίωσης της σλαβόφωνης μειονότητας του βορειοελλαδικού χώρου. Σε αντάλλαγμα αποδέχθηκε de facto την ύπαρξη της Σ. Δ. Μακεδονίας, όπως πιστοποιεί η αναγραφή της ονομασίας σε ΦΕΚ όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων.
ΜΥΘΟΣ 7ος
"Η ηγεσία των Σκοπίων υπήρξε σταθερά αδιάλλακτη στο ζήτημα του ονόματος, απορρίπτοντας κάθε συμβιβαστική λύση."
Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση φρόντισε να απορρίψει πρώτη όλες τις εκδοχές σύνθετης ονομασίας που πρότειναν το 1992-93 οι μεσολαβητές της Ε.Ε. και του ΟΗΕ, όπως «Νέα Μακεδονία» (1.4.92) και «Nova Makedonija» (28.5.93).
Η δεύτερη απορρίφθηκε επίσημα (και) από τον Γκλιγκόροφ, μια μέρα όμως μετά το Μητσοτάκη.
Το ίδιο συνέβη και με τις βολιδοσκοπήσεις σε διμερές επίπεδο. Το Μάρτιο του 1992, κατά τη συνδιάσκεψη «Ελσίνκι-2» της ΔΑΣΕ, ο ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ Μάλεφσκι παρέδωσε σε μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας κατάλογο με πέντε εκδοχές σύνθετης ονομασίας («Μακεδονία του Βαρδάρη», «Βόρεια Μακεδονία» κ.λπ.) παροτρύνοντας σε άμεση από κοινού επίλυση του προβλήματος. Η ελληνική πλευρά απέρριψε το διάβημα με τη δικαιολογία ότι «η στιγμή δεν ήταν κατάλληλη». Τις ίδιες μέρες κλιμακώθηκε η εκστρατεία του (τότε) έλληνα ΥΠΕΞ, Αντώνη Σαμαρά, για αποτροπή οποιουδήποτε συμβιβασμού με το «ψευδοκράτος» - με αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στα σημερινά αδιέξοδα.
ΜΥΘΟΣ 8ος
"Οι εθνικιστικοί κύκλοι της ΠΓΔΜ απειλούν άμεσα την ασφάλεια κι εδαφική ακεραιότητα της Β. Ελλάδας. "
Η ύπαρξη εθνικιστών σε οποιαδήποτε χώρα είναι κάτι το αυτονόητο. Εντελώς διαφορετικό ζήτημα είναι η πραγματική επικινδυνότητά τους. Στην περίπτωση της ΠΓΔΜ, πολύς λόγος έγινε το 1991-93 για την αλυτρωτική συνθηματολογία του δεύτερου σε μέγεθος κόμματος της χώρας, του ΒΜΡΟ. Στην πραγματικότητα, όπως αποκαλύφθηκε αργότερα από τον τοπικό τύπο, η ηγεσία του ΒΜΡΟ ήδη από το 1992 βρισκόταν σε επαφή με τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες -και συγκεκριμένα με τον ειδικό απεσταλμένο του Μητσοτάκη, στρατηγό Γρυλλάκη («Ιός» 22.12.2001).
Οταν το 1998 το ΒΜΡΟ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της ΠΓΔΜ, ακολούθησε έτσι πιο «ενδοτική» πολιτική απ' ό,τι οι προκάτοχοί του (ξεπούλημα στρατηγικών βιομηχανιών στο ελληνικό κεφάλαιο, κ.λπ.). Σύμφωνα με το «Βήμα» (3.6.2001), σύμβουλος του «εθνικιστή» πρωθυπουργού Γκεοργκίεφσκι «στις διαβουλεύσεις με την Αθήνα για την ονομασία» δεν ήταν άλλος από το Σταμάτη Μαλέλη -τον ίδιο άνθρωπο που, ως υπάλληλος του ελληνικού προξενείου, είχε ξεκινήσει το 1992 τις επαφές Γρυλλάκη-ΒΜΡΟ!
Απομένει το ζήτημα των εθνικιστικών αναφορών σε σχολικά βιβλία της ΠΓΔΜ. Κάποιες είναι όντως αλυτρωτικές, ενώ άλλες απλώς διαφέρουν από τη δική μας εικόνα για την ιστορία της περιοχής. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, που έχει ευρύτερες βαλκανικές διαστάσεις, υπάρχουν διακρατικές επιτροπές επιφορτισμένες με την αμοιβαία εκκαθάριση των σχολικών βιβλίων από κηρύγματα μίσους και σοβινιστικές υπερβολές.
Προϋπόθεση της δουλειάς τους συνιστά, ωστόσο, η απουσία έντασης μεταξύ των ενδιαφερόμενων χωρών.
ΜΥΘΟΣ 9ος
"Στην επικράτεια της ΠΓΔΜ ζει μια ευμεγέθης ελληνική μειονότητα."
Πρόκειται για ανυπόστατη κατασκευή που δεν στηρίζεται σε κανένα πραγματικό δεδομένο. Το αρχικό έναυσμα δόθηκε από μια σφυγμομέτρηση του περιοδικού «PULS» (1991) κατά την οποία, σε περίπτωση διάλυσης της ΠΓΔΜ, ένα 10,88 % των ερωτηθέντων θα προτιμούσε να ζήσει στην Ελλάδα κι όχι σε κάποια άλλη γειτονική χώρα -προτίμηση που από ελληνικά ΜΜΕ (και το Α2 του ΓΕΣ) ερμηνεύθηκε σαν εκδήλωση ελληνικής εθνικής συνείδησης!
Ακολούθησε η πανηγυρική υποδοχή της προκήρυξης μιας «Οργάνωσης Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας» (19.2.93), που σύντομα αποδείχθηκε κατασκεύασμα του εγχώριου «Στόχου». Οπως επισημαίνει και ο Κωφός, η όλη παραφιλολογία (στην οποία μετείχε ακόμη και η υφυπουργός Εξωτερικών Βιργινία Τσουδερού, ανεβάζοντας μάλιστα το ποσοστό της «ελληνικής μειονότητας» σε 18,6) «ενίσχυε την εντύπωση σε τρίτους ότι η Ελλάδα αναζητεί ή κατασκευάζει ερείσματα για επέμβαση στη γειτονική χώρα».
ΜΥΘΟΣ 10ος
"Η στάση της Αθήνας απέναντι στα Σκόπια υπήρξε σταθερά ενδοτική και καθόλου απειλητική. "
Στην πραγματικότητα, ο ελληνικός εθνικισμός φλέρταρε σοβαρά με την ιδέα της διάλυσης του «ψευδοκράτους». Εκτός από χιλιάδες διαδηλωτές που πλημμύρισαν τους δρόμους της Αθήνας ζητώντας «σπάσιμο των συνόρων» και «σύνορα με τη Σερβία» (10.12.92), τη «στρατιωτική πίεση» και το διαμελισμό της ΠΓΔΜ υποστήριξαν επίσης δημόσια προσωπικότητες όπως ο Στέλιος Παπαθεμελής, ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ο Κων/νος Βακαλόπουλος, ο Σαράντος Καργάκος, ο Χρήστος Πασσαλάρης ή ο τέως πρόεδρος Χρήστος Σαρτζετάκης. Στον αθηναϊκό τύπο δημοσιεύθηκαν σενάρια προέλασης του ελληνικού στρατού στο έδαφος της ΠΓΔΜ («Βήμα» 15.12.91 και 31.5.92), ακόμη και χάρτης με τις προτάσεις του ΓΕΕΘΑ για τα νέα σύνορα της Ελλάδας («Εθνος» 7.12.92).
Σ' ένα άλλο επίπεδο, ο ΥΠΕΞ Σαμαράς βάσισε μεγάλο μέρος της στρατηγικής του στην προοπτική αποσύνθεσης και κατάρρευσης του «κρατιδίου» (χάρη και στο πρώτο άτυπο ελληνικό εμπάργκο του 1992), ενώ γνωστές είναι οι διαβουλεύσεις με τους Μιλόσεβιτς και Ντράσκοβιτς για ελληνοσερβική «μοιρασιά» της ΠΓΔΜ.
Τέλος, διαφορετικής τάξης σχεδιασμοί για την «προληπτική» κατάληψη μιας «υγειονομικής ζώνης» εντός της ΠΓΔΜ σε περίπτωση επέκτασης των εκεί διακοινοτικών ταραχών συζητήθηκαν επίσημα στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής τον Αύγουστο του 2001.
Να σε λιώσουν 10 καρκίνοι εσένα με τους 10 μύθους τουρκοσκοπιανόσπορε προπαγανδιστή.
ΑπάντησηΔιαγραφήρε μαλακες αν δεν γραψει MCD δεν θα παει η αλληλογραφια
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι σαν είσαι στο εξωτερικό και να στείλεις επιστολή στο οικουμενικο πατριαρχειο γραφοντας KONSTADINOUPOLI. Θα παει του αγίου πούτσου,
ποσο μαλακας μπορεί να είναι αυτός που έγραψε την ερώτηση στο υπουργείο εξωτερικών, τι IQ έχει ο καριόλης ο "πατριώτης" του κωλου...
"ο ταχυδρομος" του "ελληνικού μεσονυκτίου".......
ο ανθιμος να κάνει καμια πιπα (οπως κανουν οι πιο πολλοί τράγοι) και να αφήσει την εξωτερική πολιτική σ'αυτούς που έχουν την εξουσιοδότηση από τον ελληνικό λαό
ΑπάντησηΔιαγραφή"τουρκόσπορος"
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε: 21 Φεβρουάριος 2008 7:42 πμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜουνόπανο έχεις αφήσει τα ψηφιακά σου ίχνη παντού. Νομίζεις ότι θα γλυτώσεις; Χεστήκαμε ρε μαλάκα για τους μύθους σου. Τα εδάφη της Μακεδονίας μαλάκα μου τα πήραμε με αίμα. Μη μας κουνιόσαστε και πολύ εκεί στα Σκόπια γιατί δε το έχουμε σε τίποτα να σας πάρουμε τα πάσα είτε μόνοι μας είτε με τους Βούλγαρους. Παραπλανημένε ηλίθιε εσένα μεγαλώσανε με παραμύθια. Σλαβοβούλγαρος είσαι και φαίνεται και από τη γλώσσα σας γελοία υποκείμενα.
Προσέξτε γιατί παρεξηγήσατε τη μεγαλοψυχία και τον ωχαδερφισμό του Έλληνα. Όταν θα ενοίξει η πόρτα του τρελοκομείου μαλάκα μου θα μπούμε όλοι μέσα και να είσαι σίγουρος πως εμείς τουλάχιστον θα ξαναβγούμε. Δε μου λες ρε ηλίθιε ποιός θα σε σώσει όταν θα σε πατάω με την ερπύστρια του Leopard? Θα σε σώσουν τα Αμερικανάκια; Χεσμένους τους έχουμε κι αυτούς ρε μαλάκα. Πολύ μας τα έχετε πρήξει όλοι τόσα χρόνια. Ας κάνουμε λοιπόν πάλι τα Βαλκάνια στάχτη να δούμε σε ποιά χώρα θα έχεις να μένεις.
Νομίζεις ότι έχουν αλλάξει οι διεθνείς συνθήκες; Ότι θα έρθει το ΝΑΤΟ να σε σώσει; Ότι ο Έλληνας έχει εκπολιτιστεί τόσο που δεν γουστάρει να πολεμήσει; Να τα σκέφτεσαι αυτά όταν θα τρως τις βόμβες στο κεφάλι.
Ευελπιστώ ότι ο μικρομεγαλισμός των Σκοπίων θα μας προφυλάξει από τον εξευτελισμό του Σκοπιανού. Οτι οι γείτονες, δηλαδή, θα κλείσουν την κουβέντα πριν ανοίξει και πριν χρειαστεί να διατυπωθούν οι ελληνικές απόψεις. Διότι με τις ανοησίες που ακούω τα τελευταία εικοσιτετράωρα, πολύ φοβούμαι ότι η χώρα οδηγείται σε μεγάλο ρεζιλίκι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι λόγοι είναι πολλοί και (για άλλη μια φορά) αυστηρά εσωτερικοί.
- Η κυβέρνηση των 151 βουλευτών δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη κανενός συμβιβασμού, όσο επωφελής κι αν είναι αυτός για την ελληνική πλευρά. Εδώ δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τον Κουκοδήμο, θα κλείσουν το Σκοπιανό;
- Η αξιωματική αντιπολίτευση (η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να συνδράμει την κυβέρνηση σε κάποιο επωφελή συμβιβασμό) βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Ως εκ τούτου, αγωνίζεται να περιχαρακώσει τον εαυτό της και δεν πρόκειται να συμφωνήσει σε τίποτα και με κανέναν.
- Από όλες τις πολιτικές δυνάμεις μόνο ο Συνασπισμός δείχνει να βρίσκεται σε καλή κατάσταση αλλά είναι μάλλον υπερβολικό να ζητήσουμε από τον Τσίπρα να λύσει το Σκοπιανό με το «καλημέρα σας».
- Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που δίνουν συνήθως τον τόνο είτε έχουν μαύρα μεσάνυχτα για τα διεθνή είτε αντιμετωπίζουν την εξωτερική πολιτική με την ίδια εγκυρότητα και υπευθυνότητα που επιδεικνύουν για την κακοκαιρία ή για τη «ζαχοπουλιάδα» ή για το παιδί του Πασχάλη. Εκαναν μεγάλο θέμα μια διαδήλωση μερικών εκατοντάδων 17χρονων Σκοπιανών, λες και οι δικοί μας 17χρονοι δεν έχουν κατά καιρούς διαδηλώσει μαζικότερα και για πολύ μεγαλύτερες ανοησίες.
- Στη Βόρειο Ελλάδα (κυρίως) εξακολουθεί να καλλιεργείται από διάφορους επιτήδειους δημάρχους, βουλευτές, νομάρχες, δεσποτάδες και άλλους τοπικούς παράγοντες ένα κλίμα εθνικής πλειοδοσίας, το οποίο εκδηλώνεται ερήμην των πραγματικών δεδομένων και ανεξαρτήτως των πραγματικών περιστατικών.
Oλα αυτά συνθέτουν μια εικόνα καθόλου αισιόδοξη και ελάχιστα ενθαρρυντική. Αυτή, όμως, είναι η κατάσταση της χώρας. Και μια χώρα σε τέτοια κατάσταση, μια χώρα στην οποία διαλύεται το σύμπαν με ένα 24ωρο χιόνι, αποκλείεται να λύσει οιοδήποτε σοβαρό πρόβλημα, ακόμη περισσότερο το Σκοπιανό.
Γι΄ αυτό, λοιπόν, το ζήτημα πλέον δεν είναι πώς θα λυθεί το Σκοπιανό αλλά πώς θα αποφύγουμε το ρεζιλίκι. Πώς, δηλαδή, δεν θα αναγκαστούμε να απορρίψουμε μια επωφελή λύση. Ευελπιστώ ότι θα μας σώσουν οι Σκοπιανοί. Και μάλλον δεν θα με διαψεύσουν: έως τώρα έχουν αποδειχθεί πιο στόκοι κι από τους δικούς μας!
''PASOK poisonous''
ΠΟΥΤΣΟ ΚΑΙ ΞΥΛΟ ΣΤΟΝ ΟΛΛΑΝΔΟΤΟΥΡΚΟ "DR." NAKRATZA
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΥΤΣΟ ΚΑΙ ΞΥΛΟ ΚΑΙ 10 ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΜΠΥΡΑΣ "ΜΥΘΟΣ" ΣΤΗΝ ΣΚΙΣΜΕΝΗ ΚΩΛΑΡΑ ΤΟΥ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
Ω
Ω
ΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟΣΦΑΞΤΕ ΤΗΝ ΜΑΣΩΝΑ ΤΣΟΥΛΑ ΚΑΡΙΟΛΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΡΙΧΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ
Χ
Ω
Ω
Ω
Ω
Ω
Ω
Ω
Ω
Ω
Ω
Ω
Ω
Ω
ΩΩΩΩΩ
http://hellenicrevenge.blogspot.com/2008/02/blog-post_7804.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε παιδια μάθατε τι έκανε ο Μινως Κυριακου;
Πήγαν λέει οι Σκοπιανοι και προσπαθουσαν στην ολυμπιακή επιτροπή για τις συμμετοχές τους να περάσουν σαν Μακεδονικη επιτροπή και ο Κυριακου τους έριξε πορτα!
Μπράβο, τι να πω!
a realistic copy paste :
ΑπάντησηΔιαγραφήΠομφόλυγες
Δημήτρης Δανίκας ddanikas@dolnet.gr
ΜΕ ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ διαδικασίες να εκτελέσουμε εθνικοπατριωτικές μπουρδολογίες. Πρώτον, η δεύτερη κατάτμηση της πρώην Γιουγκοσλαβίας με την τάχα μου ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου θα δημιουργήσει αλυσιδωτές αντιδράσεις και εκρηκτικές, βαλκανικές, καταστάσεις. Κυρία Ντόρα μου, στοιχειώδης πατριωτισμός και ειρηνικός διακανονισμός επιβάλλει ένα βροντερό Νo στον Αμερικανό. Διαφορετικά, γιατί όχι και οι Τσάμηδες, οι Βλάχοι και οι Οθωμανοί της Θράκης; Μεγάλη Αλβανία μαζί με Τουρκία, η Ελλάδα μια μπουκιά στριμωγμένη στη γωνία. Δεύτερον, ο εθνικισμός και ο φονταμενταλισμός είναι κολλητάρια και εφαλτήρια των γιγαντιαίων πολυεθνικών συγκροτημάτων. Μ΄ έναν λόγο, κάνουν φέτες τον κόσμο, αποδυναμώνουν τις κρατικές υποστάσεις και έτσι αποταμιεύουν ωκεανούς δολαρίων και ρυθμίζουν τις θνητές υπάρξεις. Μη σας ψαρώνουν οι πομφόλυγες με γραβάτες Οξφόρδης, ούτε οι προφεσόροι με κοστούμια Χάρβαρντ. Μας βάζουν να σκοτωνόμαστε για να αρπάζουν τα αφεντικά τους τα φράγκα!
Φίλε Δανίκα, σε διαβάζω και συμφωνώ πάντα μαζί σου. Βλέπω ΠΟΛΛΥ αίμα στα Βαλκάνια. Σου στέλνω και e-mail αλλά δεν απαντάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΒΕΒΑΙΑ
Αργύρης Σιδέρης
www.arsilaos.blogsop.com
e-mail:politisvaris@yahoo.gr
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΒΕΤΟ ΚΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ , ΛΕΞΕΙΣ ΤΑΜΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΤΟ ΤΙΛΕΡ ΓΙΑ ΤΟ ΣΗΡΙΑΛ ROME ΣΤΟΝ ΣΚΑΙ:OUR BELOVED DEMOCRACY IS IN THE HANDS OF MADMEN
η ελλαδα ακομα και τωρα αναγνωριζει την Δημοκρατια της μακεδονιας (οι πατριωτες ας τα λενε σκοπια) ως μακεδονια.
ΑπάντησηΔιαγραφήτην λενε ΠΓΔΜ.
δηλαδη ''πρωην γιουγκοσλαβικη δημοκρατια της μακεδονιας''
πρωη δεν ειναι ,
γιουγκοσλαβικη δεν ειναι,
τι μενει? δημοκρατια της μακεδονιας
εξαλλου, οταν η γιουγκοσλαβια ηταν ενωμενη η δημοκρατια της μακεδονιας ηταν ομοσπονδιακο κρατος της γιουγκοσλαβιας και λεγοταν ''σοσιαλιστικη δημοκρατια της μακεδονιας''
παλι μακεδονια λεγοταν αλλα δεν το ειχατε παρει χαμπαρι .μετα σας επιασε η εθνικιστικη μανια
Πως το Υπουργείο Εξωτερικών έστω και αν χάνει στο σκοπιανό καταπολεμεί αποτελεσματικά τους Έλληνες πολίτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλαβα από το Υπουργείο Εξωτερικών επιστολή υπ’ αριθ. Π8Σ-5676/ΑΣ 3860 από 18 Μαρτίου 2008 με την οποία μου εξηγούν ούτε λίγο ούτε πολύ ότι δεν είχαν καμία υποχρέωση να μου κοινοποιήσουν επί δύο χρόνια τη δυσμενή διοικητική πράξη (Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου υπ’αριθ. 23/2006) με την οποία παραλείφθηκα από τις προαγωγές στον ανώτερο βαθμό, απλά και μόνο «επειδή δεν εγνώριζα το συγκεκριμένο αριθμό της», τον οποίο εκείνοι οι καρεκλοκένταυροι κρατούσαν κρυφό στο συρτάρι τους και εγώ αγνοούσα και το ότι υπήρχε).
Έτσι εγώ στράφηκα κατά της «σιωπηρής άρνησης της διοίκησης» με αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας. Οι καρεκλοκένταυροι όμως κρατούσαν έναν άσσο στο μανίκι τους για να τον βγάλουν στην κατάλληλη στιγμή.
Έτσι λοιπόν με έγγραφοΠ7Γ2β-9992/ΑΣ 13248 το Υπουργείο Εξωτερικών ισχυρίζεται ότι «Ο αιτών με το παρόν δικόγραφο στρέφεται εσφαλμένα κατά της υπ’ αριθ. 24 Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου για να προβάλλει τη δήθεν σιωπηρή απόρριψη από το Υπουργικό Συμβούλιο της προαγωγής του.... ενώ η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου που αφορά στη μη προαγωγή του, κατ’ αναπομπή, (και άρα ουδεμία σιωπηρή απόρριψη υφίσταται), είναι, όπως προειπώθηκε, η υπ’ αριθμ. 23/7.9.06». Καταπληκτική κίνηση ματ. Γιατί άραγε δεν έχουμε κάνει παρόμοιες ματ κινήσεις και στο σκοπιανό;
Στο Υπουργείο Εξωτερικών έχουν παραπληροφορήσει όπως φαίνεται την Υπουργό Εξωτερικών και την έχουν πείσει ότι:
- Κατά τους καρεκλοκένταυρους, δεν ισχύει για το Υπουργείο Εξωτερικών η διάταξη του άρθρου 19 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας «Η ατομική διοικητική πράξη κοινοποιείται στο πρόσωπο το οποίο αφορά». (Πουθενά δεν αναφέρεται ότι ο πολίτης πρέπει να μαντέψει την ύπαρξή της). Σχετική είναι και η αναφορά σε πόρισμα του Συνήγορου του Πολίτη (Υπ’αρ. πρωτ.: 3996.03.2.2 από 2 Μαϊου 2003). «Η υποχρέωση της διοίκησης να κοινοποιεί αυτήν καθ’ εαυτήν τη δυσμενή διοικητική πράξη (και όχι απλώς την πληροφορία περί της εκδόσεως αυτής), είναι αυτοδίκαιη και δεν είναι δυνατό να εξαρτάται από προηγούμενη αίτηση. Από προηγούμενη αίτηση μπορεί να εξαρτηθεί μόνον η κοινοποίηση του πρακτικού της γνωμοδοτικής επιτροπής (κοινοποίηση η οποία, ομοίως, καθίσταται υποχρεωτική εφ’ όσον ζητηθεί). Η γνωστοποίηση της αιτίας μιάς δυσμενούς πράξης, τουλάχιστον ως προς το αν η αιτία αυτή υπήρξε τυπική ή ουσιαστική, οφείλει να είναι σαφής και να μην υποχρεώνει τον διοικούμενο σε επισφαλείς νομικούς συλλογισμούς και πιθανολογήσεις».
- Οι αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας (όπως π.χ. οι 2023/2003, 73/2005, 35554/2006 και 3555/2006 είναι «προαιρετικές» για το Υπουργείο Εξωτερικών.
- Η αγωγή αστικής ευθύνης του άρθρου 105 του ΕΙΣΝ.ΑΚ κατά του Δημοσίου είναι «αγωγή στρεφόμενη κατά της ίδιας της Υπουργού Εξωτερικών ευθυνομένης δια της ιδιωτικής περιουσίας της».
- Το αποτελεσματικότερο διπλωματικό μέσω για την επίλυση του Σκοπιανού είναι η άσκηση βέτο (δεν την ενημέρωσε κανείς ότι ουδέποτε στην παγκόσμια ιστορία επιλύθηκε διαφορά με την προβολή ενός «βέτο», αφού αυτό που αρνείσαι σήμερα με την προβολή του βέτο, στο κάνουν αργότερα κλύσμα με τη μορφή «πακέτου»).
- Οι διπλωματικές μάχες δεν κερδίζονται μεν στο Συμβούλιο του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), αλλά κερδίζονται αναμφίβολα στις Συνεδριάσεις του Ανωτάτου Υπηρεσιακού Συμβουλίου του Υπουργείου Εξωτερικών, όπου λαμβάνονται δυσμενή μέτρα για τον ενδιαφερόμενο χωρίς να επιτρέπεται η παρουσία και η ακρόασή του. Εκεί στις 18 Ιουλίου 2006 ένας Πληρεξούσιος Υπουργός Α’ μετέτρεψε ένα ευμενές φύλλο ποιότητος που έγραφε «έχει αντιληφθεί την αξία των κοινωνικών σχέσεων» σε δυσμενές, μεταφέροντάς το ως «δεν έχει αντιληφθεί την αξία των κοινωνικών σχέσεων». Τέτοια ευχέρεια διπλωματικής ευελιξίας ο ανωτέρω διπλωμάτης δεν θα είχε αν μετείχε στο Συμβούλιο του Βορειοατλαντικού Συμφώνου, για να υπερασπιστεί την ελληνική θέση στο σκοπιανό. Έτσι λοιπόν μόνη της, χωρίς τη συμπαράσταση διπλωματών, θα δώσει τη μάχη στο ΝΑΤΟ η Υπουργός Εξωτερικών.